تو

برای تو مینویسم. تویی که همیشه در گوشه ای از تمام زندگیم پنهان شدی تا هیچ کس تو را در من جست و جو نکند. برای تو مینویسم که میدانم سطر سطر این نوشته را از بر میدانی اما دوست دارم تا برایت بگویم. برای تو مینویسم که خودت دردی اما بر تمام دردهای من مرهمی. برای تویی مینویسم که هیچ گاه از تو نگفتم! برای تو مینویسم که با تمام قدرتت مظلومترین فرشته ی دنیای من شدی. برای تویی که نامت همیشه"تو" بوده و من هیچ گاه نامت را نیافته ام. برای تو مینویسم که درد کهنه ات را در چشمانت میبینم و دستی برای یاری به سویت ندارم.برای تو مینویسم که همیشه بی آنکه سخنی بر لب برانم تمام ناگفته هایم را از نگاهم میخوانی. برای تو که چشمه ی جاوید زندگی از قلبت جاریست و همیشه در خیالم بخشنده ترینی. کاش غمت را میان پلک های خسته ات ندیده بودم...

میدونم که بالاخره میای و میخونیش و میدونی که این، هیچ وقت اون چیزی نبود که میخواستم بگم...